Jurrian van den Haak (2021)

Foto: Jurrian Van Den Haak

Bijna 6 jaar geleden ben ik in Almere, in de nieuwe wijk Oosterwold, en dus in Flevoland, komen wonen. Mede doordat ik er eerste mijn huis en atelier gebouwd heb, ben ik me verbonden gaan voelen met de plek het Flevolandse landschap. Steeds als ik rijdend over de A27 de Stichtse brug in het vizier krijg – met daarachter het vlakke landschap, toneel van een windmolencompositie – voel ik: daar ben ik thuis…Daarom doe ik met veel plezier mee aan ‘Zilver op het Water’ met dit jaar het thema ‘Ode aan het Landschap’. Ik moest daarbij direct denken aan de vele buizerds die ik hier zie (en grappig genoeg dus niet aan het typische polderlandschap met dijken en windmolens…). Ik heb die ingeving direct gevolgd. Na wat googelen wist ik ook dat er geregeld buizerds zijn die fietsers en hardlopers (vooral tijdens de broedperiode) aanvallen. Dat feit is an sich niet prettig, maar het beeld dat ik daardoor geïnspireerd voor ogen kreeg, van een buizerd in duikvlucht, sprak me aan. Ik heb verder niet geprobeerd er een betekenis in te leggen die ik ook actief wil overbrengen. Maar ik merkte wel dat het beeld bij mezelf allerlei mogelijke betekenissen opriep. Dat is voor mij voldoende om te beseffen dat het beeld dat in zich heeft. Dus..: welke verbeelding of betekenis wordt er bij u geactiveerd bij het zien van dit kunstwerk?Techniek:Ik heb het kunstwerk opgebouwd uit een geraamte van wilgentenen. Daarbinnen houdt een houten constructie alles bij elkaar. Led-verlichting gevoed door een accu zorgt voor het licht. Het geraamte is beplakt met speciaal lampionpapier. Om het werk weersbestendig te maken is het geheel ingesmeerd met epoxy coating.