stapelgek
er staat een bonte stapel dieren
aan de rand van hun druilerige stad
de olifant observeert acuut dat
het diepst van de winter te duister is
en het schaap wil graag het daglicht
terug dat de wintertijd heeft gejat
de kip kakelt resoluut dat
ze het hier niet bij kunnen laten
en de vos verzint daarop alvast
vier verschillende plannen
maar de kikker
de kikker droomt weg
de winter is voor haar
vreugdeloos en langzaam want
iedereen die ze kent graaft zich in
en wacht in de modder op die
eerste verlossende lentestralen
met haar nieuwe vrienden trekt ze
naar het hart van de druilstad waar
een vijver ligt die volgens zijn naam
zou moeten glimmen maar nu slechts
dofjes kabbelt onder een decembermaan
de olifant constateert tevreden dat ze
hier het beste kunnen gaan staan om
de verlichting aan de mens te brengen
dus houden ze elk hun stralende hoop vast
gestapeld als een buitengewone vuurtoren
tot de ergste duisternis voorbij is gegaan
Yasmin Geradts
Stadsdichter van Lelystad
december 2024